Sukces braci Wright wiązał się z: dogłębnym przeanalizowaniem aerodynamiki (zwł. powstawania siły nośnej ), rozwiązaniem skutecznych metod sterowania, użyciem niezbyt ciężkiego i stabilnie pracującego silnika. Trzeba też podkreślić, iż przyjęty układ konstrukcyjny samolotu był niestateczny , co stwarzało wyzwanie dla pilota, a jednak bracia Wright poradzili sobie i z tym problemem. Po próbach w Kitty Hawk bracia Wrights powrócili do Dayton, gdzie w 1904 kontynuowali próby na polu wzlotów Huffman Prairie. Ponieważ pierwszy samolot Wrightów był zbyt słaby, aby sam wystartować w warunkach braku sprzyjającego przeciwnego wiatru, tym razem bracia startowali z pomocą katapulty . Pod koniec roku bracia Wright doszli do lotów o długości 5 minut. W 1904 i 1905 przeprowadzili oni ponad 80 lotów z Huffman Prairie. 5 października 1905 Wilbur odbył lot o długości 39 minut, pokonując 24 1/2 mili . Pokazom tym asystowali sąsiedzi i miejscowa prasa. Samolot braci...